قصيدة من نبح الكلاب تبات تخاف الحزينة

قصيدة
من نبح الكلاب تبات تخاف الحزينة


اللى ما يركب
حنفية
يشرب من العين
و اللى ما يقدر
يرفع الجردل
يركب عند المفترى
يدين
واللى ما يضيع
فى البلاد
يضيع فى السنين
اصل الحكاية
اتعرفت
مابقتش سر
او سين
مفيش للى قال
مفيش بلح
فى سباط النخيل
و اللى ما يوصل
كهربا
يحبر زى زمان
و يولع قنديل
كانت العيطة
للعصر قايدة
مفيش فايدة
للصلح
من الوجيعة
الطوب والرشاش
سيف
فى المعارك
و البنت فى النجع
بضة حشائش قطا
ضايعة و مضيعة
و الصراخ
ملء الجداول
فى الحقول
جارى
قلشى جراد
انتشر وسط
الرماد
فى القطيعة
و فى الليل
من نبح الكلاب
تبات تخاف الحزينة
مش تشكر
انها حتنام
لكن لحكاوى
البنات امينة
مين يا خلق
اللى ساكن
معاى
قلشى صل يمرض
فى اجواء السكينة
محمود العياط
من ديوان على الزراعية يارب اقابل حبيبى