قصيدة
الابتسامة من القلب

ان التجهم
من خصالى
فى قفر
ينأى عن نداءات
النسيم
و حبورى
يكمن فى زهادى
ثم ماذا
اولئك فى موانى
الرسوم
ظلال تتمنى
تلال المجسم
على خلجان
الصفحات واللوحات
ثم ماذا
تلك الالوان
التى ايقظت
قوس قزح
فى البكور
و ارسلته بيديها
فى الغروب
و اقامت الاحساس
بداخلى
كونى الكائن الرومانسى
فى تكوينى الجمادى
ثم ماذا
شطآن الحروف
استهجت ذكرياتى
تصب التبر
فى الكؤوس
فدعونى احتسى
واضحك فى نقاء
لا يشوبه كدر
و لا ينأى عن مأساتى
ماكنت فارسا
سقطت بعد
من جوادى
ان النجاح حليف
عمرى
و ان التتويج
من سماتى
و أنا من الاوائل
و وطنى النبوغ
و التميز
ولم اكن يوما
غريبا فى بلادى
ان الابتسام
كل ما ارتجيه
اليوم
و انا ادنو
فى حياتى
الابتسامة من القلب
كنز فى فلاة
لايدركه الا من عاث
فى وعثاء
الابتسامة سور
يفصل كونى اشعر
من مكوثى
فى اللون الرمادى
محمود العياط
من ديوان تكفى المواجع