قصيدة
تلقى العضمة فى الكرشه



الغربان
تحت الشجرة
تفرش الزيطة
و تعمل البدع
اللى سعى
فى القيلة
حافيه رجله
يجلح ناحية
شجر
و يدارى بضله
ممكن التعلب
يمشى
مع الغنم و يقولوا
لها غنام
عند المخول
البهيمة
بقيودها
بتضرب الودع
فى الدنيا
ناس
تلقى العضمة
فى الكرشه
و فى ناس
عندها
تور الساقية
ينام
عربيد المش
لا بتمشى
ولا بتنخدع
البنت لما جات
وحطت الزلعة
قدام المِرايا
ملقتش الكحلة
فيه ناس
تنقتل
وسط حبة
خصام
تقلشى ايه
فى اللى يشيل
الزكيبة
و جنبه ينجزع
و لو كانت
ليك جناين
و شجر مانجْوْ
و مليت منه
القفاص
ماتكلشى القفص
كله
فى ناس
فى الليل
ماتلقى مية
فى الزير
و لا فى الزلع
و فيه ناس
فى الفقر
قلشى ولاد
من سنه
فى الصبح
ماتلقاش
فى الضرْع
شوية لبن
و لما ياجى
عيلها
يرضع فيها
قلشى ليها
ميات
الضرَع
و اللى فتح الابواب
يلقى الرياح
زعابير بتصده
لو ماعجبكشى
هوا الدوار
افتح مغلق الباب
تلقى القمر
لمع
وامشى للخلا
و اتمرغ فى وسعه
فى ناس
تربى الفراخ
تلقى التعبان
باض عنده
مين يشك
فى نفسه
غير العيان
اللى مسه الوجع
ضرورى
يلملم بيض
الفروج
مايدرى التعبان
اكلة
فيه ناس
فى الصح خايبة
و كافرة
بس فى البوظان
ليها كل البدع
سمك النيل
صاحى طول
الليل
المليح منهم
يفتح فى المية
غشمه
المطر عند
ناس
بيربى شلال
و عندنا بيربى
الفزع
واللى زرع
كرم العنب
حتما ياكل
منه
تقول ايه
ل ناس
اللى علمتهم
كل شئ
البهايم
يا دى الخراب
اللى تحط
فوق راس
الجدع
محمود العياط
من ديوان تلقى العضمة فى الكرشه