قصيدة
فارس فى زمان المغامرات


اتمنى من فاتنة
الحى تنسانى
ياوجدا دائما يأخذنى
من فراغ
كله أمانى
الى وجود ملؤه
حضورك
الى باحة
لها مشكاة
من التحنانى
××××
انا فارس
لا احب سكون
امرق فى لمح عيون
رزقى الهموم
ولم اكن يوما كمن
يجمع رزق شهور
وان كان يمضى
اليوم دهور
لكننى دوما مسرور
امضى قدما
بكل يقظة جسور
لا احب ترتيلا يحمينى
فى جهادى اكون
حيث المغامرة تكون
××××
الفروسية
فى دمى
والبطولة
فروعها منى
الاوجاع ألقيناها
خلف التخوم
امسكنا الافاعى
وشربنا منها السموم
وبنينا أعشاش
العصافير
فوق شجر الدوم
سباق الخيل ميراثى
والخنجر فى جنبى قاسى
وقوتى هى حراسى
محمود العياط
من ديوان
المحبوس فى مكانه